Wie is Feyza?

Wie is Feyza?

Als kind ben ik opgegroeid in een huis waar dierenliefde vanzelfsprekend was, vooral mijn moeder had een grote affiniteit met dieren. Het begon allemaal met het verlangen naar huisdieren, waarop mijn vader ze voor ons aanschafte. Zo hebben we in het verleden konijnen, vissen en parkieten gehad. Maar het hoogtepunt was de komst van Pamuk, een kat die oorspronkelijk afkomstig was uit een supermarkt waar katten werden weggegeven aan andere winkeliers. Een meneer bracht Pamuk als kitten in een doos naar mijn vaders winkel. Wij werden verliefd op Pamuk en besloten hem mee naar huis te nemen. Helaas moest Pamuk de gevolgen dragen van onze onwetendheid, want we lieten hem te laat castreren waardoor hij 14 jaar lang sproeide. Het verlangen naar huisdieren hield niet op bij Pamuk. Ik wilde altijd al een witte kat hebben, en via Marktplaats kwam ik terecht bij een dierenwinkel waar ik mijn langverwachte witte poes vond. Ik wilde graag een nestje van haar, want zoals zovelen dacht ik dat het hebben van kittens leuk zou zijn. Na de nodige voorbereidingen werd mijn witte poes eindelijk zwanger.

Op een dag reed ik langs een gebouw en zag ik een kattenlogo dat mijn nieuwsgierigheid wekte. Het bleek de stichting Amsterdamse Zwerfkatten te zijn en ik was meteen benieuwd naar hun werkzaamheden. Op dat moment wist ik nog niet dat ik zelf bijdroeg aan het zwervende kattenprobleem. Ik vertelde dat mijn poes zwanger was en kreeg een bezorgde reactie. Na wat informatie te hebben ontvangen, beloofde ik dat ik mijn poes en de kittens zou laten helpen na de geboorte. Na de geboorte van drie prachtige kittens hadden we in totaal zes katten in huis, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om de kittens weg te geven. Alle katten werden keurig gevaccineerd en gesteriliseerd door mijn toedoen en mijn vader had zelfs een tuinhuisje gebouwd waarin de katten konden verblijven.

Helaas bleken mijn onwetendheid en keuzes fataal voor de katten. De moederpoes vertrok en liet niets meer van zich horen. De kleintjes werden te vroeg naar buiten gelaten en hadden geen besef van gevaar. Pasa, de eerste kitten, werd aangereden en overleed op 6 maanden oud. Een jaar later waren Boncuk en Aslan niet binnen te houden. Boncuk probeerde door het kantelraam naar buiten te gaan en kwam vast te zitten, waardoor we haar moesten laten inslapen. Ik wist toen nog niet dat kantelramen gevaarlijk konden zijn. Aslan bleef als enige over, maar wilde na één nacht niet meer binnen blijven en verdween op mysterieuze wijze in het Rembrandtpark in 2012. Toen ik me realiseerde dat ik fout zat en bijdroeg aan het zwervende kattenprobleem, besloot ik me aan te sluiten bij de stichting Amsterdamse Zwerfkatten en ging ik aan de slag als vrijwilliger.